In de serie Basiswerk AG voor doktersassistentes zijn enkele boeken verschenen die ook heel bruikbaar zouden kunnen zijn voor de praktijkondersteuner. De uitgave Geneesmiddelenkennis voor doktersassistenten begint met enkele algemene leerzame hoofdstukken over naamgeving, reclame en de verschillende toepassingsvormen van geneesmiddelen. De auteurs bespreken vervolgens pijnbestrijding en gaan in op de verschillende orgaansystemen. Ieder hoofdstuk begint met een informatieve inleiding over de patho(fysiologie) van het desbetreffende orgaan en de aangrijpingspunten van medicatie. De medicatie wordt aan het einde van het hoofdstuk overzichtelijk weergegeven in een tabel en een samenvatting van de leerpunten uit het hoofdstuk. In de kantlijn staan steekwoorden uit de naastliggende tekst, maar die woorden zijn nogal willekeurig gekozen. Inhoudelijk krijgt de praktijkassistente goede informatie over farmacotherapie. Het kennisniveau van de informatie is ook geschikt voor de praktijkondersteuner. De informatie is duidelijk en de voorbeelden geven een goede toelichting, zoals een afdruk van het kaartje van de trombosedienst met streefwaarden. Bij bloedsomloop gaan de auteurs uitgebreid in op de behandeling van hart- en vaatziekten met recente middelen. Heel goed dat men de lezer wijst op nitraattolerantie en prikkelhoest als klacht van de patiënt en de bijwerking van ACE-remmers.
Helaas zijn de typische onderwerpen voor de praktijkondersteuner, namelijk astma/COPD en diabetes mellitus, in verhouding tot de andere hoofdstukken wat onderbelicht.
Per onderwerp zijn er ook enkele kanttekeningen. Bij de bespreking van slaapmiddelen wijzen de auteurs wel op de verslavende werking en tolerantie, maar niet op het voorkomen van chronisch gebruik. Diuretica zouden geen eerste keuze zijn voor de aanpak van hypertensie bij diabetes mellitus type 2. Bij astma/COPD gaan ze nog uitgebreid in op chromoglycaat, hetgeen is verlaten in de laatste NHG-Standaarden. En bij hormoongebruik in de overgang wordt niet gewezen op de risico’s en beperkte indicatie. Tot slot is het schrijnend dat in het gehele boek niets is terug te vinden over roken, stoppen met roken en de eventuele medicatie daarbij.
Het boek sluit af met een heldere index en een cd-rom met vragen, opdrachten en antwoorden.
Ondanks enkele inhoudelijke punten van kritiek is Geneesmiddelenkennis voor doktersassistenten een zinvol naslagwerk in de praktijk, waar ook de praktijkondersteuner veel van zijn gading in zal vinden. Voor de typische onderwerpen astma/COPD en diabetes mellitus is de informatie voor de praktijkondersteuner te summier en moet men terugvallen op andere bronnen.

Louwrens Boomsma