Doelgroep Alle hulpverleners die werkzaam zijn in de dagelijkse medische, verpleegkundige en verzorgende praktijk en die in contact komen met niet-westerse patiënten. Voorkennis en inzicht in achtergronden kunnen tot een beter begrip leiden en een bijdrage leveren aan de kwaliteit van de zorgverlening. De nadruk wordt gelegd op gedrag, gewoonten en gebruiken die anders zijn dan wij in onze westerse cultuur doorgaans gewend zijn.

Samenvatting Het eerste deel van het boekje gaat vooral over communicatie, taal en het omgaan met ziekte en gezondheid. Puntsgewijs komen verschillende facetten kort en bondig aan de orde. Het tweede deel bevat specifieke informatie over patiënten van Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse afkomst. De auteurs lichten afkomst, taal en religie telkens toe en gaan in op de (traditionele) patiënt en diens gewoonten, stervensrituelen enzovoort. In het derde deel komen de belangrijkste feesten voor de moslims en de hindoes aan bod. Vooral deze laatste groep is minder bekend. Om de communicatie nog letterlijk in de praktijk te kunnen brengen, geven de schrijvers een lijst met ‘ijsbrekertjes’: een rijtje met sociale contactwoorden om bijvoorbeeld ook in het Turks goedendag te kunnen zeggen. Tot slot een paar bladzijden met nuttige adressen en literatuursuggesties voor wie zich verder wil oriënteren.

Oordeel Een luchtig en praktisch boekje dat eenvoudig leest en waarin iedereen wel een eyeopener leest. Een mooie gelegenheid om je culturele bril eens af te zetten. Geen lange diepgaande teksten, maar concrete informatie, tips en aanwijzingen die je meteen in de praktijk kunt toepassen en die een bijdrage leveren aan het voorkomen van onnodige misverstanden. Het boekje bestaat al een aantal jaren en indertijd kwam ik er bijvoorbeeld achter dat een zetpil niet zo vanzelfsprekend is in de traditionele Turkse en Marokkaanse cultuur en dat veel Antillianen een ziekte als straf zien.
Het boekje is samengesteld door het Integraal Kankercentrum West in Leiden, het Regionaal Patiënten en Consumenten Platform Den Haag en het NIGZ. Een boekje waar elke praktijkondersteuner iets aan heeft en dat een mooie aanvulling vormt op het artikel van Ans Stalenhoef over referentiekaders in de vorige uitgave van TPO.

Charlotte Dorren