De afgrenzing van taken van de praktijkondersteuner en de praktijkassistente is regelmatig onderwerp van discussie. Zo wordt hypertensiebegeleiding vooral tot de taak van de praktijkassistente gerekend, die haar winst haalt uit het protocollair handelen. Die protocollen kan de huisarts zelf maken, maar de praktijkondersteuner is daar vaak veel beter in. Naast de expertise van de praktijkondersteuner heeft zij ook het voordeel dat zij meer consulttijd per patiënt kan uittrekken. Dat geeft mogelijkheden voor een uitgebreidere vorm van gespreksvoering, die nodig is bij de bespreking van leefstijlonderwerpen.
In dit nummer gaan we verder met het motiverend interview als het gaat om stoppen met slaapmiddelen. Helaas zijn maar weinig mensen bereid om van het gebruik van deze middelen af te zien, zo blijkt uit dit onderzoek.
Een nieuw aandachtspunt is de gesprekstechniek die verwant is aan de motiverende gespreksvoering en die nodig is om het medicijngebruik met de patiënt door te nemen. Voetstoots aannemen dat men ook slikt wat voorgeschreven wordt, is geen realiteit. Ook bij dit onderwerp is het handig om een vorm van motiverende of counselende gespreksvoering in te zetten om met de patiënt de voor- en nadelen van – de juiste! – medicatie af te wegen.
In het recent gehouden onderzoek onder de lezers van het Tijdschrift voor praktijkondersteuning (zie het vorige nummer van TPO) blijkt dat veel lezers vooral praktische informatie in het blad waarderen. De redactie denkt hieraan tegemoet te komen met onder andere het prachtige schema van het voetonderzoek bij diabetes mellitus in het artikel van Gorter. Ook met het artikel van Smeele over de wijzigingen van de recent gereviseerde NHG-Standaard COPD denkt de redactie in een behoefte te voorzien.

Veel leesplezier!