Paronychia of omloop is een infectie van de nagelriem van een teen- of vingernagel en komt op alle leeftijden voor. Per jaar melden zich ongeveer 4 per 1000 patiënten bij de huisarts met klachten van paronychia. Meestal gaat een acuut paronychia vanzelf over. Het voorkomen van infecties is echter belangrijk, zeker bij patiënten met een verhoogd risico op infecties.
Wat is er over bekend?
Bij een acuut paronychia klaagt de patiënt vaak over een pijnlijk en kloppend gevoel bij de nagel. Een acuut paronychia wordt veroorzaakt door commensale bacteriën, bijvoorbeeld stafylococcus aureus, en soms door andere ziekteverwekkers. Na een kleine huidbeschadiging bijvoorbeeld krijgen deze bacteriën de kans zich te vermenigvuldigen en een ontsteking te veroorzaken. De ontsteking kan zich uitbreiden tot een infiltraatje of een abces; er is dan een kleine ophoping van pus te zien. Bij een langer bestaand paronychia spreken we over chronisch paronychia. Deze vorm is vaak minder pijnlijk. Factoren als mechanische stress, op de vingers zuigen, nagelbijten of een slechte hygiëne spelen een rol. Bij een paronychia kan ook een schimmelinfectie ontstaan. Dan is de huid rondom de nagel vaak over een breder gedeelte rood en de nagel kan verkleurd en hobbelig zijn. [[img:370]]
Wat kan ik voor de patiënt doen?
Meestal gaat een acuut paronychia vanzelf over. Rustig aan doen met de vinger, een pleister als bescherming tegen stoten en eventueel een nat verband zijn afdoende. Als er sprake is van een abces, is het verstandig om de huisarts dit te laten beoordelen. Deze kan een incisie maken om het abces te draineren. Als de infectie dieper onder de nagel zit, is het soms nodig om een deel van de nagel te verwijderen. Chronische nagelriemontstekingen worden behandeld met een schimmeldodende zalf of tinctuur. In zeldzame gevallen kan een orale therapie overwogen worden.
Wat kan ik uitleggen?
Om een nagelriemontsteking te voorkomen kan je de patiënt de volgende adviezen geven:
- niet bijten op de nagels of de nagelriemen,
- de nagels recht en vooral niet te kort afknippen,
- het veelvuldig in contact komen met water of chemicaliën (kapper) beperken,
- letten op een goede hygiëne.
Als praktijkondersteuner zal je niet vaak een paronychia zien; soms tref je het echter bij voetonderzoek. Zeker bij patiënten met een verhoogd risico op infecties, zoals bij diabetes of een slechte doorbloeding, is het voorkomen van infecties zeer belangrijk. Adviseer zo nodig behandeling door een pedicure als de patiënt de teennagels zelf niet goed kan verzorgen bij afgenomen sensibiliteit of andere voetproblemen.
Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2013, nummer 5
Literatuurverwijzingen:
