Lang zelfstandig
Met toegenomen zorgkosten en sombere berichten over de economie zijn we aan een nieuw jaar begonnen. Een jaar waarin een aantal belangrijke veranderingen in de zorg zal worden doorgevoerd, met name op het gebied van vergoedingen en de verhoging van het eigen risico. De overheid wil stimuleren dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen, waarbij zij zorg en ondersteuning in de eigen buurt ontvangen. Tijdens je spreekuur heb je dagelijks te maken met ouderen, immers tweederde van de patiënten tussen de 65 en 75 jaar heeft een of meerdere chronische aandoeningen: diabetes, COPD, hart- en vaatziekten of andere aandoeningen. Dat vraagt ook om aanpassingen in de geboden zorg. In het artikel van Guy Rutten over de zin en onzin van het scherp instellen van het glucosegehalte, gaat hij onder andere in op de behandeling van diabetes bij de oudere patiënt. De nieuwe NHG-Standaard Diabetes mellitus die in ontwikkeling is, zal hier verder richtlijnen voor geven. Zo kan het voorkomen van hypo’s een belangrijker doel zijn dan het behalen van een goed HbA1c, rekening houdend met de levensverwachting en psychosociale factoren bij de oudere patiënt. Kwaliteit van leven en zo lang mogelijk zelfstandig blijven is voor de oudere patiënt erg belangrijk.
Nieuwe wegen
Zorgpaden zijn een betrekkelijk nieuw concept in de eerstelijnsgezondheidszorg. Zorgpaden in de eerstelijnsgezondheidszorg richten zich op wat er moet gebeuren, door wie en wanneer bij een bepaalde patiëntengroep. De thema’s die uitermate geschikt zijn om in zorgpaden onder te brengen, zijn bijvoorbeeld polyfarmacie, multimorbiditeit, zorg in de palliatieve fase, somberheid of depressie, et cetera.
Uit onderzoek door het NIVEL blijkt dat praktijkondersteuners het wenselijk vinden dat er in de eerste lijn wordt gewerkt met zorgpaden, en dat ze verwachten dat dit leidt tot een betere taakverdeling en afstemming. Maar wat zal de patiënt ervan vinden? Die zit niet te wachten op formalisering van de zorg, maar verwacht dat er aan hem persoonlijk aandacht wordt geschonken. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten, natuurlijk. De bedoeling is dat een zorgpad zorg op maat levert.
Daarin zit mijns inziens de grote uitdaging van dit nieuwe concept: hoe leveren we zorg op maat? Want daar ligt toch wel de bewezen toegevoegde waarde van de praktijkondersteuner: begeleiden, samenwerken en coördineren van de zorg voor de chronisch zieke patiënt, waarbij de patiënt altijd centraal staat. Met motiverende gesprekstechnieken, al zijn de berichten over de zorg niet altijd even motiverend! We gaan er toch weer voor dit jaar?.. Mét of zonder zorgpaden.
Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2013, nummer 1
Literatuurverwijzingen:
