Anemie
In deze eerste herziening van de NHG-Standaard Anemie is een van de wijzigingen een pathofysiologische indeling, gebaseerd op een verminderde of gestoorde aanmaak of verhoogde afbraak van hemoglobine (in plaats van micro-, normo- en macrocytaire anemie). Verder geldt bij aanvullende diagnostiek voortaan het MCV in combinatie met ferritine als uitgangspunt. Daarnaast moet de dosering van ijzerpreparaten beter afgestemd worden op de patiënt. Bij anemiepatiënten met een vitamine B12-deficiëntie volstaat doorgaans vitamine B12 oraal. Aanvullend onderzoek is in principe niet nodig bij (premenopauzale) vrouwen met anemie door hevig menstrueel bloedverlies en kinderen met lichte anemie die de maand ervoor een infectieziekte hadden. Daarentegen is nader onderzoek wel aangewezen bij vrouwen ouder dan 50 jaar, met ijzergebreksanemie zonder hevig menstrueel bloedverlies en bij mannen ouder dan 50 jaar met ijzergebreksanemie. Dit ter uitsluiting van kwaadaardige gastro-intestinale oorzaken.
Huisartsenpost overbelast
Er komen regelmatig mensen met weinig urgente klachten op huisartsenposten. Ellen Keizer et al. legden 800 huisartsen een vragenlijst voor om werkdruk en kosten op HAP’s in kaart te brengen. Het overgrote deel van de respondenten vindt het noodzakelijk dat de zorgvraag daar omlaag gaat. Een eigen bijdrage, strengere triage en een grotere rol voor de telefoonarts werden als belangrijkste oplossingen genoemd.
Loopoor met buisjes
Na het plaatsen van trommelvliesbuisjes krijgt een groot deel van de kinderen een of meer acute looporen. Onderzoek van Thijs van Dongen et al. wijst uit dat behandeling met antibiotica-glucocorticoïdoordrupels het effectiefste is bij deze kinderen. In verband met risico op chroniciteit en recidieven is afwachten in deze gevallen af te raden.
Samen beslissen
Haske van Veenendaal et al. breken in hun beschouwing een lans voor Shared Decision Making (SDM). Samen met de patiënt beslissen over de behandeling is vooral noodzakelijk bij voorkeursgevoelige beslissingen, want het verhoogt de kwaliteit van zorg. Huisartsen moeten de vaardigheden die ze inzetten voor hulpvraagverheldering ook meer gebruiken in latere stadia van het zorgproces.
Kindermishandeling en meldcode
De signalerende rol van de huisarts is van groot belang voor de aanpak van kindermishandeling. De nieuwe KNMG Meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld helpt de huisarts hierin juist te handelen. Wilma Duijst en Bèr Pleumeekers bieden in hun nascholing nadere toelichting op de stappen van de meldcode en recente jurisprudentie over het medisch beroepsgeheim bij, met name fysieke, kindermishandeling. Zo houdt de huisarts na een melding bij het Advies- en meldpunt kindermishandeling de verantwoordelijkheid voor zorg en veiligheid van het kind en kan het inroepen van forensisch-medische expertise nuttig zijn bij het interpreteren van letsel.
Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2014, nummer 5
Literatuurverwijzingen:
