Het volgende stukje uit de Troonrede 2013 heeft veel stof doen opwaaien: "Het is onmiskenbaar dat mensen in onze huidige netwerk- en informatiesamenleving mondiger en zelfstandiger zijn dan vroeger. Gecombineerd met de noodzaak om het tekort van de overheid terug te dringen, leidt dit ertoe dat de klassieke verzorgingsstaat langzaam maar zeker verandert in een participatiesamenleving. Van iedereen die dat kan, wordt gevraagd verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving." Het bevestigde wat velen al wisten, maar opende eindelijk ook de ogen van degenen die slapend de laatste ontwikkelingen over zich heen lieten komen.
Van verzorging naar participatie
De bezuinigingen van de laatste jaren breken stukje bij beetje de verzorgingsstaat af: de thuiszorg moet minder, de provinciale scholen voor lichamelijk zieke kinderen worden opgeheven en ga zo maar door… Vervolgens moet daar volgens het kabinet een participatiesamenleving voor in de plaats komen. Mensen die de pech hebben te moeten leven met zwaardere handicaps – lichamelijk en/of geestelijk – worden daarvan toenemend de dupe. Zij zijn vaak eenvoudigweg niet zelf in staat te participeren, maar zijn afhankelijk van anderen: van mantelzorgers, uitkeringen, tegemoetkomingen en voorzieningen. De nadruk leggen op participatie en eigen kracht zal in hun geval de ongelijkheid versterken en hun situatie verslechteren als de overheid doorgaat op de ingeslagen weg. Alle hulpverleners, zo ook de praktijkondersteuners-somatiek en -ggz, zullen in de toekomst toenemend met de gevolgen daarvan moeten leren omgaan.
Eigen Kracht-conferenties
Gelukkig zijn er ook positieve kanten aan participatie en bevordering van eigen kracht. In het kader van de hulpverlening zijn Eigen Kracht-conferenties een mooi voorbeeld daarvan: een methode om mensen op eigen kracht met behulp van hun eigen netwerk te coachen hun eigen problematiek aan te pakken. In dit nummer vind je achtergrondinformatie over de manier van werken van Eigen Kracht-conferenties plus twee interviews: een met een Eigen Kracht-coördinator en een met de ouders van een meisje bij wie zo’n conferentie tot oplossingen leidde.
Cultuursensitieve hypertensiezorg
Verder onder meer een artikel van Erik Beune over cultuursensitieve hypertensiezorg. Twee onderzoeken van de afdeling Huisartsgeneeskunde van het AMC, de Hebroedoe-studie en de vervolgstudie Onder Hoge druk, nemen de lezer mee naar patiënten met een Afrikaanse herkomst. De conclusie is onder meer dat cultuursensitieve hypertensievoorlichting de therapietrouw en de bloeddruk bij Ghanese en Creools-Surinaamse patiënten met hypertensie kan verbeteren en een waardevolle aanvulling blijkt op de reguliere hypertensiezorg voor deze groepen. Dit nummer is alweer het laatste van 2013… Namens de redactie veel leesplezier toegewenst en fijne feestdagen.
Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2013, nummer 6
Literatuurverwijzingen:
