Rotterdamse onderzoekers die betrokken zijn bij het ERGO-onderzoek, een langlopend prospectief onderzoek naar gezondheidseffecten door medische interventies in de deelgemeente Ommoord, deden onderzoek naar het effect van primaire en secundaire preventie op overlijden door CVA.
Zij onderzochten een interventiegroep van 1237 patiënten met een CVA en vergeleken deze met een controlegroep van 4928 patiënten zonder CVA.
Hun uitkomstmaat was de sterfte na vier jaar, gekoppeld aan risico’s van hypertensie, atriumfibrilleren, lipiden, roken, overgewicht, diabetes en TIA.
Van de interventiegroep (patiënten na CVA) overleed driekwart van de populatie, van wie bijna iedereen in de eerste maand, en in de controlegroep was iets meer dan de helft overleden na 6,5 jaar.
[[img:423]]
De conclusie van het onderzoek was dat een kwart van de sterfte was terug te voeren op cardiovasculaire risicofactoren die al aanwezig waren vóór het CVA. Preventie om erger te voorkomen na het CVA (secundaire preventie) is dus minder effectief dan primaire preventie. Hetgeen niet wil zeggen dat secundaire preventie niet zinvol is: uit het onderzoek bleek dat, als secundaire preventie was toegepast, er relatief gezien minder mensen overleden door vaatproblemen.
Het meest sprekende van de resultaten uit dit onderzoek is toch wel de korte overlevingstijd van de CVA-groep.

Mattees van Dijk