De Maastricht Studie is een onderzoek naar de oorzaken en de gevolgen van diabetes mellitus type 2 onder 10.000 mensen in de leeftijd van 40 tot 75 jaar die wonen in Zuid-Limburg. Van hen heeft ongeveer de helft DM2 en de andere helft géén diabetes. Van 2010 tot 2015 is bijgehouden hoe de medische toestand van de deelnemers is en welke ziekten zij in de loop van de jaren ontwikkelen. Ook werd gekeken welke factoren bijdragen aan het ontstaan van chronische ziekten en welke gevolgen dit heeft voor het dagelijks leven.

Het is al lang bekend dat diabetes ernstige gevolgen kan hebben zoals hart- en vaatziekten, nierafwijkingen, afwijkingen van het zenuwstelsel en netvliesafwijkingen. Maar uit dit onderzoek blijkt dat ook psychisch lijden waaronder depressie, meer voorkomt bij mensen met DM2 dan bij mensen zonder diabetes (bij 10-30%). De relatie tussen diabetes en psychische klachten is in andere onderzoeken ook al beschreven. Er is echter weinig bekend over de biologische en gedragsmatige mechanismen die dit verband kunnen verklaren. De eerste resultaten van De Maastricht Studie laten zien dat persoonlijkheidskenmerken mogelijk een rol spelen als het gaat om de relatie tussen psychisch lijden en DM2. Om dit verband te bevestigen is echter meer onderzoek nodig. Het is immers ook heel goed mogelijk dat het hebben van een chronische aandoening zoals diabetes, primair de oorzaak is voor depressie, ongeacht het persoonlijkheidstype.
De praktijkondersteuner heeft een belangrijke rol in het signaleren en bespreken van eventuele psychische klachten. We weten immers dat psychische klachten een nadelig effect hebben op de kwaliteit van leven en mogelijk indirect op de instelling van de patiënt met diabetes.
Annette van Vliet