We werden het afgelopen jaar vaak geconfronteerd met patiënten die positief getest waren op het coronavirus. Meneer Groen is zo'n patiënt. Welke impact heeft dit op hem en zijn gezin en welke begeleiding is noodzakelijk?

Het hele jaar door begeleid ik patiënten bij het stoppen met roken. In het begin van het jaar zijn het er meer, omdat het een van de vele goede voornemens is in die periode.

Er zijn veel praktijkondersteuners en verpleegkundigen die naast het reguliere cardiovasculaire en COPD-spreekuur, andere chronische ziektebeelden geprotocolleerd uitvoeren. De volgende casus gaat over hypothyreoïdie.

Regelmatig zie ik patiënten met vermoeidheidsklachten en slaapproblemen. Veelal blijkt er uit bloedonderzoek sprake te zijn van een lichamelijk probleem zoals ijzertekort of vitamine D-deficiëntie.

De meeste patiënten die we zien tijdens ons spreekuur hebben een verhoogd risico op hart- en vaatziekten door hoge bloeddruk, verhoogd cholesterol of diabetes.

Klachten die veroorzaakt worden door verslavende middelen worden vaak niet als zodanig herkend. Met als gevolg dat de klachten blijven terugkomen en de oorzaak onbehandeld blijft.

We hebben allemaal wel minimaal één patiënt in de praktijk bij wie de hoeveelheden insuline zich maar blijven opstapelen en de glucosewaardes toch niet onder controle komen.

Er komen veel ouderen bij ons op het spreekuur. De één is op hoge leeftijd nog zeer kwiek, de ander wordt langzaam vergeetachtig, wat kan wijzen op een lichte cognitieve stoornis of beginnende dementie.

Op mijn spreekuur zie ik regelmatig patiënten die bariatrische chirurgie hebben ondergaan of daarover nadenken. Patiënten twijfelen hier vaak over. Moeten ze dit punt ter sprake brengen en ze de vervolgstap naar een behandelcentrum zetten? Na de behandeling hebben patiënten nauwelijks spijt. Zij hebben vaak het gevoel beter in het leven te staan, met een grote gezondheidswinst.