Onderzoekers uit het WKZ en het UMCU Utrecht wilden weten of het beschikbaar stellen van heldere en complete online informatie over luchtwegaandoeningen leidt tot een minder zorgconsumptie in de eerste lijn. Hiervoor ontwikkelden zij een programma, WHISTLER-online, wat ter beschikking werd gesteld aan 323 random gekozen ouderparen van kinderen uit het WHISTLER (WHeezing Illnesses STudy LEidse Rijn) geboortecohort tussen juni 2009 en juli 2012. Nog eens 322 ouderparen kwamen terecht is de groep ‘zorg zoals gebruikelijk’ en hadden geen toegang tot WHISTLER-online. Ouders van kinderen met luchtwegklachten waardeerden de online, gepersonaliseerde informatie wel, maar bleven even vaak om een consult in de eerste lijn vragen dan ouders die deze informatie niet kregen. Ook het aantal medicatievoorschriften nam niet af. 323 random gekozen ouderparen van kinderen uit het WHISTLER (WHeezing Illnesses STudy LEidse Rijn) geboortecohort tussen juni 2009 en juli 2012 kregen WHISTLER-online aangeboden. Nog eens 322 ouderparen kwamen terecht is de groep ‘zorg zoals gebruikelijk’ en hadden geen online toegang.

Luchtwegklachten komen veel voor bij jonge kinderen, zijn meestal ongevaarlijk en verdwijnen spontaan. Toch zoeken ouders vaak medische hulp en artsen kunnen meestal niet veel meer dan goede uitleg geven en geruststellen. Online informatie beschikbaar stellen lijkt ideaal, al is er nog weinig bewijs dat dit soort e-health toepassingen effect heeft op gezondheidsgedrag. Het programma WHISTLER-online bevat algemene informatie over luchtwegaandoeningen bij kinderen maar geeft ook een gepersonaliseerde risico-inschatting per kind.
Van de deelnemende ouderparen konden respectievelijk 314 (online-groep) en 305 (gebruikelijke zorg) daadwerkelijk worden geanalyseerd. Van de ouders in de online-groep gebruikte 70% het programma en daarvan beoordeelde 99% de informatie als helder en nuttig. Van alle 619 ouderparen consulteerde 50,6% de huisarts voor luchtwegklachten met een gemiddeld aantal consulten van 3,4 per kind per jaar. Er werden geen verschillen gevonden tussen de groepen in consultfrequentie voor luchtwegklachten en ook niet in bijbehorende medicatievoorschriften.
Annet Sollie