In Groningen werd een pilot gedaan naar nut en haalbaarheid van zo’n gezamenlijke nascholing (interprofessioneel leren) op het gebied van ouderenzorg in de eerste lijn. Het doel was een nascholing te ontwikkelen die aansloot bij zowel huisarts als praktijkondersteuner. Ook keek men naar uitvoerbaarheid, taakverdeling en verantwoordelijkheden. Het onderwerp betrof een preventieproject waarbij de nadruk van de behandeling van zieke ouderen verschoof naar het promoten van gezond oud worden. Tien huisartsen en tien praktijkondersteuners uit Noord-Nederland namen deel. Zij doorliepen een programma van vier gezamenlijke bijeenkomsten, literatuur studie en casusinbreng. Gedurende de pilot verschoof, zoals beoogd, het zwaartepunt van taken en verantwoordelijkheden rondom het zorgplan van huisarts naar praktijkondersteuner. Bijkomend voordeel was dat de deelnemers een positievere houding kregen ten opzichte van ouderenzorg. Kanttekeningen betroffen vooral de inhoud van het aangeboden programma; dat was te kort en te compact gezien de complexe thematiek. Ook was de informatievoorziening van huisarts naar praktijkondersteuner niet optimaal. Aan de inhoud van het programma moet dus nog gesleuteld worden voor het op grotere schaal wordt uitgezet. De samenwerking was in deze pilot geslaagd te noemen en heeft een meerwaarde voor taakverdeling en verantwoordelijkheden van de deelnemers.

Wilma Spinnewijn