Het is al langer bekend dat inspanningstraining een positief effect heeft op het uithoudingsvermogen en ziektegerelateerde klachten bij mensen met COPD. Nieuw onderzoek geeft meer inzicht in wat effectief is voor de individuele patiënt.

In het Merem astmacentrum Heideheuvel vond tussen 2008 en 2011 een gecontroleerd, gerandomiseerd onderzoek plaats onder 110 patiënten met ernstig tot zeer ernstig COPD. Alle deelnemers waren opgenomen voor longrevalidatie. Middels loting werd de groep verdeeld in een interventiegroep en een controlegroep. Beide groepen trainden gedurende 10 weken, 3 keer per week tussen de 45 en 90 minuten. De controlegroep volgde een endurance and progressive resistance training (EPR), een standaardtraining waarbij de sessie bestaat uit een mix van duur- en krachttraining in opklimmende intensiteit. De interventiegroep daarentegen volgde een nonlineair periodized exercise (NLPE)-training waarbij intensiteit, duur en het aantal herhalingen worden afgestemd op de individuele respons van het lichaam. Bij deze training wisselen hoogintensieve en laagintensieve oefeningen elkaar af en is er ruimte voor herstelperiodes. Primaire uitkomstmaten in het onderzoek waren uithoudingsvermogen, gemeten met een fietstest en ziektespecifieke kwaliteit van leven, gemeten binnen verschillende domeinen met een vragenlijst. Beide vormen van trainen resulteerden in verbetering van deze uitkomstmaten, maar de NLPE-training gaf een significant grotere verbetering. In vergelijking met andere onderzoeken leidde de NLPE-training tot een grotere verbetering van de ziektespecifieke kwaliteit van leven. Waarschijnlijk heeft dit te maken met de variatie binnen de training die beter aansluit op de variatie in algemene dagelijkse levensverrichtingen. Vooral voor patiënten die bang zijn voor ademnood is het belangrijk om te weten dat deze vorm van trainen minder inspanning kost.