Koolhydraten met een hoge glykemische index worden snel afgebroken tijdens de spijsvertering en veroorzaken een snelle stijging van het glucosegehalte in het bloed. Koolhydraten die langzaam afbreken geven een meer geleidelijke verhoging van het bloedglucosegehalte. Producten met een hoge glykemische index zijn bijvoorbeeld gebakken aardappelen, brood, cornflakes en popcorn. Pasta, peulvruchten en fruit vallen onder producten met een lage glykemische index. Volgens het Voedingscentrum kan de glykemische index van een product variëren door de manier waarop het wordt klaargemaakt. Glykemische index is ongeveer hetzelfde als glycemic load, maar hierbij telt ook de hoeveelheid koolhydraten in een product.
Uit kleinschalig wetenschappelijk onderzoek blijkt geen significant effect van hoge of lage glykemische index. Maar als je een paar van die onderzoekjes combineert en je laat er een meta-analyse op los, lijkt er toch enig positief effect van voeding met lage glykemische index. Engelse onderzoekers hebben zo’n meta-analyse verricht. Ze houden wel een slag om de arm. De onderzoeken waren bijvoorbeeld niet goed te clusteren, omdat niet in alle onderzoeken dezelfde definitie van glykemische index werd gehanteerd. Ook ging het maar om een klein aantal onderzoeken, namelijk 4, met in totaal slechts 107 mensen in de interventiegroepen en 105 in de controlegroepen.
De onderzoekers interpreteerden de onderzoeksresultaten als volgt: in een paar onderzoeken werd een significant positief effect gevonden van voeding met een lage glykemische index op het LDL-gehalte in het bloed. Ook nam bij mensen die meer voeding aten met lage glykemische index het totaalcholesterol af in vergelijking met mensen die meer voedingsmiddelen aten met hoge glykemische index. Moet je nu op grond van deze resultaten je patiënten voeding met lage glykemische index adviseren? Kwaad kan het in elk geval niet.