De spirometer is niet meer weg te denken uit de hedendaagse huisartsenpraktijk. Meer dan de helft van de huisartsen voert de spirometrietest in eigen praktijk uit. Onderzoekers vergeleken de kwaliteit van de spirometrietests uitgevoerd in huisartsenlaboratoria met de kwaliteit van spirometrietests uitgevoerd in huisartsenpraktijken. 

Uit het bestand van 10 huisartsenpraktijken en 1 huisartsenlaboratorium werd een aselecte steekproef genomen van elk 141 spirometrietests. Onafhankelijke longfunctielaboranten met meer dan 20 jaar ervaring in het uitvoeren van longfunctietest deden de beoordeling. Het aantal tests dat voldeed aan de internationale kwaliteitscriteria was bij de huisartsenlaboratoria (60,3%) twee keer zo hoog als de tests uitgevoerd in de huisartsenpraktijken (31,9%). Een groot deel van de tests die niet voldeden aan de kwaliteitseisen, bleken klinisch wel bruikbaar te zijn. Het is nog niet onderzocht wat de gevolgen van foutieve tests zijn voor de patiënt, of dit bijvoorbeeld zou kunnen leiden tot een verkeerde diagnose. Eerder onderzoek toonde aan dat ervaring en intensieve nascholing belangrijke factoren zijn voor een kwalitatief goed uitgevoerde spirometrie. Dit zou een verklaring kunnen zijn waarom de tests van longfunctiemedewerkers in een huisartsenlaboratorium meer voldoen aan de kwaliteitseisen. Volgens de NHG-Praktijkwijzer astma/COPD vereisen de spirometers en de uitvoering van spirometrisch onderzoek een aantal voorzorgsmaatregelen. De meter moet regelmatig geijkt worden, de uitvoerder van de spirometrie moet kundig zijn en ook de interpretatie van de spirometrietest vereist specifieke kennis. Jaarlijkse nascholing voor zowel praktijkondersteuner als huisarts en vooral veel ervaring met de uitvoering van spirometrietests verbeteren de kwaliteit ervan. Het is goed om ook in eigen praktijk hier kritisch naar te blijven kijken. Annette van Vliet