Hoe ontstaat een subconjunctivaal hematoom? De conjunctiva is het vlies dat aan de buitenkant van het oog en om de iris (het gekleurde vlies) loopt. Als een bloedvaatje in de conjunctiva kapot gaat, loopt er wat bloed tussen de verschillende lagen van het oog. De bloeduitstorting heeft altijd een scherpe grens naar de iris.
Wat is er over bekend?
Een subconjunctivale bloeding treedt meestal spontaan op. Het treedt op iedere leeftijd op, maar vaker bij ouderen. Veel mensen gaan er niet mee naar de huisarts. Volgens wetenschappelijk onderzoek is de incidentie 0,9 per duizend patiënten per jaar, maar waarschijnlijk komt het veel vaker voor. Lang niet alles is bekend over dit kleine euvel. Men vermoedt een relatie met hypertensie en arteriosclerose. Ook komt het vaker voor bij mensen die bloedverdunners gebruiken. Een andere oorzaak kan samenhangen met drukverhogende momenten in het hoofd, zoals door zwaar tillen, hard persen, hevig hoesten of flink overgeven. In zeldzame gevallen gaat het om ernstige aandoeningen, zoals bloedingsziekten of vaatproblemen in het oog. [[img:314]] Patiënten kunnen zich zorgen maken omdat het er ernstig uitziet; het hele oog kan rood gekleurd zijn. Ze kunnen daarbij altijd goed scherpzien en hebben meestal ook geen pijn aan hun oog. Vaak ziet een persoon het toevallig bij een blik in de spiegel of maakt een omstander iemand erop attent.
Wat kan ik voor de patiënt doen?
Als je dat al niet van plan was, is het in ieder geval een goede reden om even de bloeddruk te meten. Bij ongerustheid is geruststelling zeer belangrijk. Als de patiënt bloedverdunners gebruikt, is het verstandig om te overleggen met de huisarts.
Wat kan ik uitleggen?
De bloeding is niet gevaarlijk en verdwijnt in de loop van de komende twee weken. Vaak verspreidt het bloed zich geleidelijk meer over het oogwit: de vlek wordt groter en vager. Ook verandert de kleur van rood naar groen, geel of blauw, omdat de pigmenten van het bloed worden afgebroken. Als iemand een keer zoiets heeft gehad, is de kans groter dat het nog een keer gebeurt. Ook dan is het niet gevaarlijk. Je kunt je patiënt ook wijzen op de NHG-Patiëntenbrief over dit onderwerp.
Bladnaam:
Tijdschrift voor praktijkondersteuning 2010, nummer 5
Literatuurverwijzingen:
