De duivel schijt vaak op een hoop: veel mensen worden geplaagd door veel verschillende ziekten tegelijkertijd. POH’ers zien voortdurend mensen met diabetes, COPD, artrose en een somber gemoed.
Half oktober hield François Schellevis, hoogleraar multimorbiditeit in de huisartsenpraktijk aan het Vumc, zijn oratie ‘Je gaat het pas zien, als je het door hebt’. Schellevis bouwde een fraai betoog op aan de hand van tien stellingen over het vóórkomen van veel verschillende ziekten bij één persoon. Multimorbiditeit maakt het diagnostisch proces moeilijk: komt de moeheid na het hartinfarct nu door de bètablokker, het infarct of de vaak voorkomende depressie? Multimorbiditeit zorgt ook voor problemen met de behandeling: veel medicijnen, die vaak niet samengaan en zoveel adviezen dat je op je oude dag niet meer aan leven toekomt. Volgens Schellevis hebben huisarts en praktijkondersteuner een belangrijke rol in de begeleiding van mensen met verschillende chronische aandoeningen. Hij ziet niets in diseasemanagement waarbij er voor elke aandoening een apart programma komt. Onderzoek wil hij vooral gaan doen naar het effect van praktijkondersteuning op de begeleiding van mensen met multimorbiditeit. POH’ers met onderzoeksinteresse weten dus waar ze naartoe kunnen.
Niet alleen Schellevis, maar ook ZonMW besteedt aandacht aan multimorbiditeit. ZonMW is een grote subsidiegever van onderzoek en zorgvernieuwing. In een werkconferentie van ZonMW spraken onderzoekers en vertegenwoordigers van het Ministerie van VWS en de collectebusfondsen met elkaar. Tot voor kort hield het KWF zich alleen bezig met kanker, het Astmafonds met astma en COPD en de Nierstichting met nieren. Langzaam ontstaat bij iedereen het besef dat er een gezamenlijk onderzoeksprogramma moet komen. Het kan nog even duren, maar naar alle waarschijnlijkheid komt dat er wel. Ook dat biedt perspectieven voor allerlei problemen waar POH’ers tegenaan lopen. We houden jullie op de hoogte. (JZ)