Bij Turken, Marokkanen en Hindoestanen komt diabetes veel voor, onder andere door genetische aanleg, culturele aspecten en voedingspatronen. De meeste patiënten komen voor behandeling en controle van hun aandoening op het spreekuur van de praktijkondersteuner. De begeleiding is soms lastig. Naast het taalprobleem vormt het verschil tussen westerse en niet-westerse culturen een barrière in het bereiken van de gewenste behandeldoelen.